به گزارش گروه دفاع و امنیت مشرق، هواپیماهای بدون سرنشین، حداقل در کشور ما فناوری جدید به حساب نیامده و از زمان جنگ تحمیلی به صورت بومی توسط متخصصان دفاعی و دانشگاهی توسعه پیدا کرده است. در ابتدای راه ایرانیان با بحث شناسایی وارد این حوزه شدند اما این ابزار موثر، کارایی بیشتری نیز دارند.

از زمان جنگ تحمیلی طرح هایی برای مسلح کردن پهپادهای ایرانی وجود داشته است که در آن زمان، بر پایه مسلح کردن پهپادها به راکت های آر پی جی 7 بوده است اما امروزه و با پیشرفت تکنولوژی ها در کشور، پهپادهایی با مداومت پروازی بیشتر و مسلح به موشک ها و بمب های هدایت شونده وارد کار شده اند که می توانند به عنوان یک سلاح تاثیرگذار در نبرد وارد شوند.

طی سالهای اخیر، می توان پهپادهایی چون کرار، فطرس و شاهد 129 را به عنوان نسل جدید پرنده های بدون سرنشین ساخت کشورمان نام برد که به طور تخصصی، توان و ساختار ورود به صحنه نبرد را در اختیار دارند که شاهد 129 از تولیدات مدرن نیروی هوافضای سپاه پاسداران، در ماههای اخیر، درخشش ویژه تری داشته است و می توان نشانه های این دستاورد مهم فرزندان انقلاب را در ماههای اخیر، ملموس تر مشاهده کرد.